Lees het bijzondere verhaal van Michel en wat hij betekent voor de bewoners van de Waterhoen
Wie is Michel Fonville?
Ik ben Michel Fonville 37 jaar en woon in het centrum van Dordrecht. Ik werk sinds tweeënhalf jaar bij Profila Zorg in Dordrecht. Ik ben woonbegeleider voor jongens met een (licht) verstandelijke beperking in combinatie met verslavingsproblematiek en psychiatrische en gedragsproblematiek. Naast het werk volg ik via de LOI een thuisstudie voor ‘Persoonlijke begeleider specifieke doelgroepen’. Ik ben bijna klaar en hoop binnenkort mijn diploma te halen. Voordat ik bij Profila Zorg ging werken, heb ik twaalf jaar lang gewerkt bij Aafje als ouderenhulp. Naast Aafje heb ik ook via pgb vier jaar lang een paar keer per week voor een jongen gezorgd die verstandelijk gehandicapt is.
Ik vind het belangrijk om gezond te leven. Ik geloof dat als je goed voor jezelf zorgt, je jezelf ook beter gaat voelen. Ik drink geen alcohol en rook niet en probeer zoveel mogelijk gezond te eten. Ik sport gemiddeld vier tot vijf keer in de week. Ik doe dit bij mij thuis binnen of in de zomer bij mij op het dakterras. Ik doe dan ongeveer een half uurtje tot een uur conditietraining en oefeningen en schaduwboksen. Verder houd ik van wandelen, fietsen en boeken lezen.
Ontmoeting
Ongeveer vijf jaar geleden kwam ik in het winkelcentrum Ludi van de afdeling Waterhoen tegen. Ik raakte met hem aan de praat en ben hem gaan bezoeken. Zo ben ik in het verpleeghuis terecht gekomen. Ik heb de bewoners steeds beter leren kennen en er zijn mooie contacten ontstaan. Ik vind het leuk om met hen te praten of om samen naar buiten te gaan. Als het lekker weer is, zitten we in de zon zitten of maken we een wandeling.
Klooster
Vier jaar geleden heb ik mij in de Antoniuskerk laten dopen en het vormsel en eerste communie ontvangen. Zodoende ben ik goed bevriend geraakt met de zusters van Maria Stelle Matutina (Morgenster). Hun klooster zit vijf minuten lopen van het verpleeghuis en ik ga vaak samen met een bewoner naar de mis. In de afgelopen jaren heb ik al heel veel verschillende bewoners meegenomen naar het klooster.
Zingeving
Ik had er nooit echt bij stil gestaan om vrijwilliger te worden, maar na een aantal gesprekken met personeel heb ik besloten om officieel vrijwilliger te worden bij PZC.
Ik ben heel dankbaar dat ik bij het verpleeghuis terecht ben gekomen en er nu als vrijwilliger werk. De ontmoetingen en de contacten met de mensen verdiepen en verrijken mijn leven.